3D-bril: ontdek hier hoe ze zijn gemaakt

De afgelopen tien jaar is 3D-cinema steeds populairder geworden. Veel films worden in 3D geproduceerd en vertoond, en mensen zijn steeds meer geïnteresseerd in het kijken naar dit soort films. Om een 3D-film te bekijken, moet u echter een speciale bril dragen. En in dit geval de 3D bril, maar hoe is een 3D-bril ontstaan? Sindsdien projecteren 3D-bioscopen beelden op twee schermen die verticaal tegenover elkaar staan. 

Volgens de wetenschap zijn ze een effectief apparaat om het gezichtsvermogen te helpen verbeteren. Hiermee kunt u driedimensionaal zien, wat betekent dat u objecten in de diepte kunt zien. Onderzoek heeft aangetoond dat ze, in vergelijking met andere methoden voor gezichtscorrectie, effectiever zijn. Ze waren vooral effectief voor mensen met bijziendheid. Bovendien zijn ze niet alleen een handig hulpmiddel voor zichtcorrectie, maar kunnen ze ook worden gebruikt voor amusementsdoeleinden. 

Daarom hebben ze, volgens het hierboven uitgevoerde onderzoek, de mensheid veel te bieden. De geschiedenis ervan is weinig bekend, omdat we niet stoppen om te observeren hoe alles is gemaakt en uitgedacht. Later zien we echter de hele geschiedenis en belangrijke informatie over de 3D-bril, is het de moeite waard? Is het de moeite waard om van 2D- naar 3D-cinema over te stappen? Dat gaan we ontdekken!

Wie heeft de 3D-bril gemaakt?

Sinds de oudheid zijn mensen op zoek naar manieren om hun visuele ervaring te verbeteren. De uitvinding van de bril was een enorme vooruitgang in de geschiedenis van het gezichtsvermogen, en 3D-brillen zijn slechts de natuurlijke evolutie van dit concept.

Het idee van een 3D-bril is niet nieuw. Het eerste prototype werd in de 19e eeuw gemaakt door wetenschapper en uitvinder Charles Wheatstone. Hij ontdekte dat binoculair zicht, het vermogen om twee verschillende beelden in onze hersenen te verwerken om een driedimensionaal beeld te creëren, cruciaal was voor dieptewaarneming. Op basis van deze ontdekking bouwde hij het eerste 3D-apparaat, dat lenzen gebruikte om aan elk oog twee verschillende beelden te laten zien.

Charles Wheatstone was een Engelse wetenschapper die werd geboren in 1802. Hij studeerde muziek en elektriciteit en werkte als elektrotechnisch ingenieur. In 1838 vond hij de 3D-bril uit. Een 3D-bril bestaat uit twee buizen waarin speciale lenzen zitten. Deze lenzen sturen beelden naar de ogen op een manier die ze driedimensionaal ervaren. De technologie wordt nog steeds gebruikt, hoewel de lenzen verschillen van wat Wheatstone heeft uitgevonden.

2 verschillende soorten:

Mensen die 3D-films kijken, dragen vaak een speciale bril, de zogenaamde 3D-bril. Met deze bril kunt u de driedimensionale beelden in een film of op televisie zien. Er zijn verschillende soorten, elk met zijn eigen voor- en nadelen:

• Actief: Actieve brillen zijn het populairst en zijn compatibel met de meeste 3D-apparaten. Ze hebben lenzen die heel snel schakelen tussen zwart en wit, waardoor je beelden in drie dimensies kunt zien. Deze bril kan echter behoorlijk duur zijn en bij langdurig dragen ook vermoeide ogen veroorzaken.

• Passieve glazen: dit zijn de goedkoopste en eenvoudigste brillen die er te vinden zijn. Ze werken met speciale televisies en monitoren die gepolariseerd licht uitstralen. Met een bril kun je het beeld in drie dimensies zien, maar ze zijn niet zo comfortabel en krachtig als andere typen.

Het is echter oorspronkelijk gemaakt voor gebruik in bioscopen. Maar momenteel kun je het kopen om thuis te gebruiken met speciale televisies en dvd's of om videogames te spelen. Je kunt het ook kopen om op een computer te gebruiken, maar daarvoor heb je speciale software nodig. Als je een 3D-bril wilt kopen, zijn er veel verschillende opties beschikbaar.

Conclusie

Wetende dat Charles Wheatstone een 3D-bril maakte, was hij een van de uitvinders van de mobiele telefoon en radio, en creëerde hij ook de eerste bril. Zijn werk met mobiele telefoontechnologie heeft bijgedragen aan een revolutie in de manier waarop mensen communiceren. En de voordelen ervan: zijn ze het waard? 

Bekijk echter enkele voor- en nadelen:

• Nadeel: ze kunnen bij sommige mensen ongemak en hoofdpijn veroorzaken. Sommige mensen melden ook dat het hun zicht dichtbij kan beïnvloeden. Een ander probleem is dat mensen een speciale bril moeten dragen om 3D-films of tv-programma's te bekijken, wat lastig kan zijn.

Desondanks begon Wheatstone zijn carrière als muzikant en speelde viool in Londense orkesten. Maar depressief voelde hij dat zijn ware passie wetenschap was, en hij begon natuurkunde en scheikunde te studeren. In 1834 vond hij de galvanometer uit, een apparaat dat elektrische stroom meet. Deze uitvinding was erg belangrijk voor de ontwikkeling van mobiele telefoontechnologie. Het idee voor de 3D-bril van Wheatstone ontstond tijdens zijn onderzoek naar lichtbrekingssystemen.